Een zaterdag in Zweden

Vandaag het weekend voor dat maandag mijn laatste stageweek begint. Ik zal even een korte beschrijing geven van deze zaterdag....

Eerst vanmorgen naar het tankstation in Örebro gereden. Auto weer gevuld met diesel. Ik wilde vandaag de fietsroute gaan rijden. Dus vanuit Örebro ben ik naar Zinkgruvan gereden (60 km). Daar ben ik vanmorgen gestart met het rijden van de route (moest de route nog uitstippelen). Zinkgurvan is immers bekend terrein! Gister was ik ook al begonnen met de route, in een flink bosgebied, voor mij onbekend terrein. Ik dacht dat ik het wel voor elkaar kreeg om daar de weg te vinden (er is volgens de hoteleigenaren een weg langs een klif). Ik op zoek naar die weg(kon op de kaart aanwijzen waar de weg lag), maar kon hem in het `echt` niet vinden. Ik rijden en rijden..... Dwars door de bossen. Op een gegeven moment kwam ik een man tegen en ik in mijn beste Zweeds gevraagd waar ik was op de kaart (blond!). Bleek ik echt heel ergens anders te zitten!!! Ik dacht dus vanmorgen.... Ik begin in bekend terrein, dat is makkelijker. Dus vanuit Zinkgruvan een route gemaakt. Ik heb zeker 5 uur rondgereden en toen had ik er wel genoeg van (had zeker 2/3 van de route uitgestippeld en dacht... Doe morgen wel de rest (het bosgebied moet nog!!)). Ik ben toen terug gereden naar Örebro en ben ik even in de Rusta geweest (winkel, kruising tussen de Xenos en de Gamma of zoiets). Vanuit Örebro ben ik naar Igefors gereden (1 uur en 3 kwartier rijden). Er zouden immers 2 veel te laat aangekomen brieven in de brievenbus liggen. Ik was wel nieuwsgierig wat er in de brieven stond (ging over de elektriciteit, is immers nog steeds niet aangeloten in Igelfors). Dus ik die brieven uit de bus gehaald en gelezen. Ja, snapte ook het fijne er niet van. Heb toen Freek en Anna gebeld. Zij waren toevallig thuis, dus ben toen maar naar hen toe gereden (1 uur rijden). Daar hebben ze de brieven omcijferd. Blijkt dat de elektriciteit maatschappij het waarschijnlijk niet goed begrepen heeft. Ons huis mist alleen een elekticiteitmetertje. Deze meter moet door Vattenfall geplaatst worden, zodat het huis weer aangesloten is op `het net`. Nu stond in de brief dat het tussen de 1900 en de 18000 kronen (tussen de 200 en 2000 euro) zou kosten en dat we zelf de gleuven voor de leidingen moesten graven. Ze denken daar dus dat we helemaal geen stroom in huis hebben, dat hebben we dus wel, alleen is het huis niet aangesloten omdat we een metertje missen. Goed dat Anna even naar de brief gekeken had, want dat had ik zelf echt niet begrepen! Zij gaat maandag meteen bellen naar Vattenfall en uitleggen hoe het wel zit! Vanuit Freek en Anna ben ik weer naar mijn kamer in Örebro gereden (1,5 uur. Heb ook aardig doorgereden... Bijna nog een vosje onder de auto!) en was net voor het donker thuis (23.00).....

Totaal bijna 520 km gereden vandaag. Oftewel 52 Zweedse mijlen. Wat ga ik morgen doen? TANKEN.... (en weer verder met de fietsroute). Ach, die afstanden, ik rijd ze zo.... Radio aan, lekker relaxen. Hier geen files of agressieve mensen in het verkeer. Heerlijk! (Alleen kans op overstekend wild!).